Ourworld in die woonkamer met zijn raamlijsten, werd mijn geliefde Elburz Mountains Oursanctuary, ons op zichzelf staande universum, waarbij de realiteit van zwart-scholde, timide gezichten in de stad werd bespot die hieronder uitgestrekt.
(Ourworld in that living room with its window framing my beloved Elburz Mountains became oursanctuary, our self-contained universe, mocking the reality of black-scarved, timid faces in the citythat sprawled below.)
In "Lolita lezen in Teheran", reflecteert Azar Nafisi over hoe een eenvoudige woonkamer, met uitzicht op het prachtige Elburz Mountains, diende als een persoonlijk toevluchtsoord van de harde realiteit van het leven in de stad. Deze ruimte symboliseerde een wereld van comfort en veiligheid, die scherp contrasteer met de onderdrukkende sfeer van het stadsleven. De bergen, in omlijsting van hun heiligdom, brachten een gevoel van schoonheid en hoop af te midden van onrust.
De woonkamer werd meer dan alleen een fysieke plek; Het veranderde in een universum voor Nafisi en haar vrienden waar ze literatuur en hun gedachten vrij konden verkennen. In deze intieme setting konden ze ontsnappen aan de beperkingen die door de samenleving worden opgelegd, waardoor ze diep contact met elkaar konden verbinden en de boeken die ze koesteren, terwijl de worstelingen buiten een verre realiteit bleven.