In het bijzonder hier vanavond, in dit land zo onheilspellend en verschrikkelijk dat het is om met antimaterie te leven, is het moeilijk te geloven dat "het goede" een kenbare hoeveelheid is.
(Particularly out here tonight, in this country so ominous and terrible that to live in it is to live with antimatter, it is difficult to believe that "the good" is a knowable quantity.)
In Joan Didion's 'slungelt richting Bethlehem' reflecteert de auteur over de verontrustende aard van haar omgeving en beschrijft het als gevuld met ondergang en chaos. Leven in zo'n wereld kan verwant zijn aan het navigeren door een realiteit die fundamenteel tegenovergesteld is aan het leven zelf, alsof het wordt omgeven door 'antimaterie'. Deze beelden bevat een gevoel van wanhoop en verwarring over wat echt 'het goede' is.
De stemming van Didion portretteert een diepgaande scepsis tegenover het idee dat goedheid een gemakkelijk definieerbaar concept is. In een samenleving beladen met onrust, wordt de duidelijkheid van morele waarden verduisterd, waardoor de veronderstelling wordt betwist dat men gemakkelijk kan identificeren of begrijpen wat als deugdzaam of rechtvaardig wordt beschouwd.