Planten evolueren zoals elke andere vorm van leven, en ze hebben hun eigen vormen van agressie, verdediging, enzovoort bedacht. In de negentiende eeuw betroffen de meeste theorieën dieren op dieren-natuur rood van tand en klauw, dat alles. Maar nu denken wetenschappers aan natuurgroen in wortel en stengel. We realiseren ons dat planten, in hun onophoudelijke strijd om te overleven, alles hebben ontwikkeld, van complexe symbiose met andere dieren, tot signaalmechanismen om andere planten te waarschuwen, tot regelrechte chemische oorlogvoering.
(Plants evolve like every other form of life, and they've come up with their own forms of aggression, defense, and so on. In the nineteenth century, most theories concerned animals-nature red in tooth and claw, all that. But now scientists are thinking about nature green in root and stem. We realize that plants, in their ceaseless struggle to survive, have evolved everything from complex symbiosis with other animals, to signaling mechanisms to warn other plants, to outright chemical warfare.)
Planten, net als andere levensvormen, hebben unieke overlevingsstrategieën ontwikkeld, waaronder agressie en verdedigingstactieken. Historisch gezien werd veel aandacht besteed aan diergedrag, vaak beschreven als wreed en competitief. Hedendaags onderzoek verschuift dit perspectief echter om de complexe interacties en overlevingsstrategieën van planten te herkennen.
Deze groene organismen hebben verschillende mechanismen ontwikkeld om te gedijen, zoals het vormen van symbiotische relaties met dieren, het ontwikkelen van signaalmethoden om aangrenzende planten te waarschuwen en zelfs een chemische oorlogvoering tegen bedreigingen aan te gaan. Dit begrip benadrukt de ingewikkelde levensprocessen van planten die bijdragen aan hun veerkracht in de natuur.