Ze is echt een grote fan. Ulf sloot zijn ogen. Hij zag dat de professor werd achtervolgd door een groep van zijn fans, de grote die worstelen om de dunnere, meer lenige fans bij te houden, uitgeput en teleurgesteld.
(She really is a huge fan. Ulf closed his eyes. He saw the professor being pursued by a group of his fans, the huge ones struggling to keep up with the thinner, more lithe fans, dropping exhausted and disappointed.)
In "The Department of Sensitive Crimes" van Alexander McCall Smith reflecteert het personage ULF op de intense bewondering die een professor van zijn fans ontvangt. Zijn verbeelding schetst een levendig beeld van de professor die wordt achtervolgd door een diverse groep bewonderaars, ter illustratie van de lengte waarop fans hun toewijding zullen tonen. Deze scène benadrukt de ongelijkheid tussen verschillende soorten fans, omdat de grotere het moeilijk vindt om de meer wendbare te bijhouden, met nadruk op de passie en toewijding van de fanscultuur.
Dit moment toont niet alleen de komische elementen van het verhaal, maar legt ook de essentie van roem en de impact ervan op individuen vast. De gesloten ogen van ULF suggereren een contemplatie van de situatie en onthullen zijn begrip van de maatschappelijke dynamiek in het spel. De worstelingen van de grotere fans, die achterop raken in de achtervolging, roepen gevoelens van sympathie op, waardoor de roem van de professor zowel wenselijk als belastend lijkt.