Zoveel schrijvers haatten ons omdat we het reguliere Amerika vertegenwoordigden. Vergeet de muziek, ze vonden het idee van ons gewoon niet leuk.
(So many writers hated us because we represented mainstream America. Forget the music, they just didn't like the idea of us.)
Dit citaat benadrukt de maatschappelijke spanning die ontstaat wanneer een groep de status quo in twijfel trekt. Geaccepteerd worden door het reguliere Amerika kan soms worden gezien als een bedreiging of verraad door anderen die andere visies of waarden hebben. De wrok van schrijvers onderstreept in dit geval hoe culturele acceptatie niet alleen over talent of kunstenaarschap gaat, maar ook over identiteit en afstemming op maatschappelijke normen. Het herinnert ons eraan dat het verdedigen van bepaalde waarden of het vertegenwoordigen van een bepaald segment van de samenleving vaak kritiek kan uitlokken van degenen die zich buitengesloten of tegengewerkt voelen. Uiteindelijk suggereert het citaat hoe belangrijk het is om trouw te blijven aan wat je vertegenwoordigt, ongeacht externe tegenstand.
