Die eerste dag vroeg ik mijn studenten wat ze vonden dat fictie zou moeten bereiken, waarom iemand de moeite zou nemen om fictie te lezen. Het was een vreemde manier om te beginnen, maar ik slaagde er wel in om hun aandacht te trekken. Ik legde uit dat we in de loop van het semester veel verschillende auteurs zouden lezen en bespreken, maar dat ene ding dat deze auteurs allemaal gemeen hadden, was hun subversiviteit.
(That first day I asked my students what they thought fiction should accomplish, why one should bother to read fiction at all. It was an odd way to start, but I did succeed in getting their attention. I explained that we would in the course of the semester read and discuss many different authors, but that one thing these authors all had in common was their subversiveness.)
In het begin van haar cursus heeft Azar Nafisi haar studenten ingeschakeld door hen te vragen het doel van fictie te overwegen en de redenen om het te lezen. Deze onconventionele introductie heeft effectief hun interesse vastgelegd, wat een diepe reflectie op de waarde van de literatuur aanspoorde. Nafisi benadrukte dat ze gedurende het semester verschillende auteurs zouden verkennen die een gemeenschappelijke eigenschap deelden: hun vermogen om maatschappelijke normen uit te dagen en het denken uit te lokken.
Door zich te concentreren op de subversieve aard van de literatuur, wilde Nafisi benadrukken hoe deze werken kritisch denken en persoonlijke groei konden inspireren. Deze benadering vormde het toneel voor een zinvolle verkenning van fictie, haar studenten aanmoedigen om zijn kracht te waarderen dan alleen het vertellen van verhalen en het herkennen van zijn rol in het ondervragen en vormgeven van de wereld om hen heen.