Hoe duurder een boek voor mijn hart was, hoe meer gehavend en gekneusd het werd.
(the dearer a book was to my heart, the more battered and bruised it became.)
In "Lezen Lolita in Teheran: A Memoir in Books", verkent Azar Nafisi haar diepe band met literatuur en onthult hoe haar meest gekoesterde boeken vaak de grootste slijtage doorstaan. Dit idee onderstreept de emotionele betekenis van de literatuur in haar leven, omdat de fysieke toestand van een geliefd boek de intensiteit van haar ervaringen en gehechtheid aan de verhalen binnen weerspiegelt. Elke Scratch en Dent vertelt een eigen verhaal en weerspiegelt de worstelingen en triomfen die ze in een restrictieve omgeving tegenkwam.
Nafisi's aangrijpende observatie over de relatie tussen de toestand van een boek en de waarde ervan laat zien hoe literatuur dient als een toevluchtsoord en een bron van kracht. Terwijl ze haar leven in Iran navigeert, symboliseren de gehavende boeken niet alleen persoonlijke genegenheid, maar ook veerkracht tegen onderdrukking. Deze connectie benadrukt dat, ondanks de uitdagingen waarmee de impact van deze werken blijft bestaan, haar leven en die van haar studenten verrijkt door middel van gedeelde lezingen en discussies.