Toen zei ze dat hij in de slaapkamer moest kijken en Aureliano Segundo zag de muilezel. De huid klampte zich aan zijn botten vast zoals die van zijn minnares, maar het was net zo levend en vastberaden als zij. Petra Cotes hadden het met haar toorn gevoed, en toen er geen hooi of maïs of wortels meer waren, had ze het onderdak gegeven in haar eigen slaapkamer en voedde ze het op de percale vellen, de Perzische tapijten, de zachte beddendes, de fluwelen drapes en de luifel geborduurd met gouden draad en zijde tassels op het episcopale bed.
(Then she told him to look in the bedroom and Aureliano Segundo saw the mule. Its skin was clinging to its bones like that of its mistress, but it was just as alive and resolute as she. Petra Cotes had fed it with her wrath, and when there was no more hay or corn or roots, she had given it shelter in her own bedroom and fed it on the percale sheets, the Persian rugs, the plush bedspreads, the velvet drapes, and the canopy embroidered with gold thread and silk tassels on the episcopal bed.)
Aureliano Segundo wordt geleid door Petra Cotes om de slaapkamer in te checken, waar hij een muilezel ontdekt die uitgehongerd lijkt en toch een felle geest deelt die lijkt op de eigenaar. Deze opvallende observatie benadrukt zowel het uithoudingsvermogen van de muilezel als Petra ondanks hun verschrikkelijke omstandigheden.
Petra, vastberaden en vastberaden, heeft de muilezel opgelopen met haar felle energie. In een wanhopige act, neemt ze zijn toevlucht tot het voeden van het dier met dure stoffen uit haar slaapkamer, inclusief vellen en tapijten, met haar gehechtheid en de lengte waarnaar ze zorgt voor zorg te midden van hun worstelingen.