Dit is Teheran voor mij: de afwezigheid ervan was reëler dan zijn aanwezigheid
(This is Tehran for me: its absences were more real than its presences)
In "Lolita lezen in Teheran", deelt Azar Nafisi haar ervaringen met het onderwijzen van literatuur in Iran in een tijd van ernstige beperkingen op vrijheid en meningsuiting. Ze benadrukt hoe de schoonheid en de diepte van de literatuur een ontsnapping hebben gegeven aan de onderdrukkende realiteit van het dagelijks leven. De reflecties van Nafisi geven een gevoel van verlangen en afwezigheid over in haar omgeving, waar het gebrek aan persoonlijke vrijheid en culturele vitaliteit tastbaar was en vaak bestaande schoonheid overschaduwde.
Het citaat: "Dit is Teheran voor mij: de afwezigheid ervan was reëler dan zijn aanwezigheid", samenvat hoe Nafisi haar stad bekijkt. De leegten gecreëerd door censuur en repressie werden meer bepalen dan de zichtbare aspecten van Teheran. Door haar verhaal illustreert ze de diepgaande impact die literatuur en de afwezigheid van ware uitdrukking hebben op individuen die in een gecontroleerde samenleving leven, en benadrukt de blijvende zoektocht naar betekenis te midden van de strijd van het leven in Iran.