Czasami przypisuje mi się postrzeganie siebie jako Chrystusa, noszę grzechy narodu grzesznika
(Sometimes I am attributed to see myself as Christ, I carry the sins of a nation of the sinner)
W książce Naguib Mahfouza „przepiórki i jesień” bohater zastanawia się nad dużym ciężarem, w którym czuje się podobny do Chrystusa, ucieleśniając grzechy narodu pełnego wykroczeń. Pojęcie to oddaje głębokie poczucie odpowiedzialności i winy, podkreślając złożoność ludzkiej egzystencji i dylematów moralnych.
Idea przypisywania się tak boską rolą sugeruje walkę z własną tożsamością wśród niepowodzeń społecznych. Mahfouz zachęca czytelników do odkrywania tematów odkupienia i wpływu grzechu zbiorowego, co oznacza, że jednostki często noszą ciężar swoich społeczności na ramionach.