W swojej książce „Qashtamar” Naguib Mahfouz bada zawiłości ludzkich emocji i nieuniknione wyzwania, przed którymi stoimy. Sugeruje, że zmartwienie, smutek i gniew są integralnymi częściami życia, z którymi wszyscy musimy się zmierzyć. Jego przemyślana perspektywa podkreśla uniwersalną walkę o poruszanie się tymi uczuciami i sposobów, w jakie kształtują nasze istnienie.

Mahfouz podkreśla znaczenie radzenia sobie z mechanizmami radzenia sobie, w szczególności użycia humoru i lekkości jako środka do radzenia sobie z przeciwnościami. Poprzez komedię i anegdoty jednostki znajdują sposoby na złagodzenie swoich obciążeń, prezentując odporność i zdolność ludzkiego ducha do dostosowywania się. Jego refleksje rezonują szeroko, przypominając nam, że chociaż życie jest wypełnione trudnościami, śmiech może zapewnić niezbędne zwolnienie i perspektywę.