Dobra powieść to ta, która pokazuje złożoność jednostek i tworzy wystarczającą przestrzeń, aby wszystkie te postacie mogły mieć głos; W ten sposób powieść nazywa się demokratyczną - nie tak, że opowiada się za demokracją, ale z natury tak jest. Empatia leży w sercu Gatsby, podobnie jak wiele innych wielkich powieści - największym grzechem jest bycie ślepym na problemy i bóle innych. Nie widzenie ich oznacza zaprzeczenie ich istnienia.
(A good novel is one that shows the complexity of individuals, and creates enough space for all these characters to have a voice; in this way a novel is called democratic - not that it advocates democracy but that by nature it is so. Empathy lies at the heart of Gatsby, like so many other great novels - the biggest sin is to be blind to others' problems and pains. Not seeing them means denying their existence.)
W „Reading Lolita w Teheranie” Azara Nafisi twierdzi, że naprawdę wielka powieść oddaje zawiłości ludzkiej natury i zapewnia każdemu postać głos, wspierając poczucie demokracji w narracji. Ta demokratyczna jakość nie opowiada się za systemem politycznym, ale reprezentuje podstawową naturę opowiadania historii. Dobrze wykonana powieść pozwala na różnorodne perspektywy, odzwierciedlając złożoność jednostek w społeczeństwie.
Nafisi podkreśla znaczenie empatii w literaturze, szczególnie w „Wielkim Gatsby”, podkreślając, że niemożność rozpoznania walk innych jest znaczącą porażką moralną. Esencja potężnej historii polega na jej zdolności do przypomnienia, że uznanie problemów innych ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia ludzkiego doświadczenia. W ten sposób literatura może edukować i łączyć nas poprzez wspólne emocje i świadomość.