Masz dziwne uczucie, kiedy masz zamiar opuścić miejsce, powiedziałem mu, jakbyś nie tylko tęsknił za ludźmi, których kochasz, ale tęsknisz za osobą, którą jesteś teraz w tym czasie i tym miejscu, ponieważ nigdy więcej nie będziesz w ten sposób.
(You get a strange feeling when you're about to leave a place, I told him, like you'll not only miss the people you love but you'll miss the person you are now at this time and this place, because you'll never be this way ever again.)
W swoim wspomnieniu „Czytanie Lolity w Teheranie” Azar Nafisi zastanawia się nad słodko -gorzkimi emocjami związanymi z opuszczeniem miejsca. Wyraża złożone uczucie nostalgii, podkreślając, że odejście przynosi poczucie straty nie tylko dla ludzi, których pielęgnuje, ale także dla siebie, które rozwinęła w tym konkretnym otoczeniu. To przejście oznacza znaczącą zmianę, ponieważ oznacza koniec unikalnej fazy w jej życiu.
Cytat Nafisi rejestruje esencję tego, jak się rozwijamy i zmieniają w stosunku do naszego otoczenia. Uświadomienie sobie, że tożsamość jest powiązana z konkretnym miejscem, a czas przywołuje głębokie zrozumienie nietrwałości. Przygotowując się do odejścia, przyznaje, że osoba, którą stała się w tym momencie, nigdy nie zostanie powtórzona, podkreślając znaczenie ceny zarówno relacji i doświadczeń, które kształtują to, kim jesteśmy.