Powieść nie jest alegorią ... jest zmysłowym doświadczeniem innego świata. Jeśli nie wejdziesz do tego świata, wstrzymaj oddech z bohaterami i angażujesz się w ich przeznaczenie, nie będziesz w stanie wczuć się, a empatia jest sercem powieści. W ten sposób czytasz powieść; Wdychasz to doświadczenie. Więc zacznij oddychać. Chcę tylko, żebyś o tym pamiętał. To wszystko; klasa odrzucona.
(A novel is not an allegory...it is a sensual experience of another world. If you don't enter that world, hold your breath with the characters and become involved in their destiny, you won't be able to empathize, and empathy is at the heart of the novel. This is how you read a novel; you inhale the experience. So start breathing. I just want you to remember this. That is all; class dismissed.)
W swoim wspomnieniu Azar Nafisi podkreśla, że czytanie powieści wykracza poza zwykłe zrozumienie na poziomie powierzchni; Wymaga głębokiego, wciągającego doświadczenia. Nalega, aby powieść była nie tylko symboliczną reprezentacją pomysłów, ale środkiem do całkowitego wejścia do innego świata, umożliwiając czytelnikom bliskie połączenie się z postaciami i ich podróżami. Empatia pojawia się jako kluczowy element, ponieważ sprzyja prawdziwego związku z narracją i zaangażowanymi emocjami.
Nafisi zachęca czytelników do pełnego zaangażowania się w tę historię, wzywając ich do „oddychania” doświadczenia, aby naprawdę docenić w niej złożoność i niuanse. Ta zdolność do empatii zwiększa wrażenia z czytania, dzięki czemu jest bardziej wzbogacająca i głęboka. Takie spostrzeżenia podkreślają nie tylko proces czytania, ale także obowiązki czytelników, aby w pełni zanurzyć się w literaturze.