W końcu zajmuje dwa, aby stworzyć związek, a kiedy sprawisz, że połowa populacji niewidoczna, druga połowa również cierpi.
(After all, it takes two to create a relationship, and when you make half the population invisible, the other half suffers as well.)
W swoim wspomnieniu „Czytanie Lolity w Teheranie” Azar Nafisi podkreśla wzajemne powiązania związków i konsekwencje niewidzialności społecznej. Twierdzi, że gdy znaczna część populacji, zwłaszcza kobiety, jest wyciszona lub marginalizowana, negatywnie wpływa to na wszystkich w społeczności. Podkreśla to istotną rolę włączania we wspieraniu zdrowych relacji i postępów społecznych.
Cytat Nafisi służy jako przejmujące przypomnienie, że relacje nie mogą się rozwijać w środowiskach, w których niektóre głosy są tłumione. Opieka jednej grupy jest z natury powiązana z dobrem wszystkim, podkreślając konieczność uznania i doceniania każdej osoby. W ten sposób może pojawić się bardziej sprawiedliwe i harmonijne społeczeństwo, z korzyścią dla wszystkich jego członków.