Jedyne, czego organizm pragnie biologicznie, to rozkład. Kiedy umrzesz, powiesz: „Wypuść mnie tutaj!” Jestem gotowy wystrzelić moje atomy z powrotem do wszechświata!
(All the body wants to do biologically is decompose. Once you die, it's, 'Let me out here! I'm ready to shoot my atoms back into the universe!')
Cytat ten w humorystyczny sposób podkreśla naturalny biologiczny proces rozkładu, podkreślając, że śmierć jest powrotem do wszechświata na poziomie molekularnym. Przypomina nam, że rozkład nie jest końcem, ale transformacją, odzwierciedlającą ciągły cykl odbudowy i odnowy życia. Taka perspektywa może zdemistyfikować śmierć, zachęcając do akceptacji i być może zmniejszając strach związany ze śmiertelnością. Przyjęcie naszego biologicznego przeznaczenia stanowi poetyckie potwierdzenie wzajemnych powiązań życia i materii, podkreślając, że nawet po śmierci wnosimy wkład w trwający gobelin istnienia.
