Antonia zrozumiała szkodliwe skutki zazdrości, uznając je za istotną przyczynę niezadowolenia człowieka. Uważała, że emocje miało głębszy wpływ na życie ludzi, niż często uznali. Nie rozpoznając zakresu zazdrości w sobie i innych, jednostki mogą opuścić podstawowe przyczyny ich nieszczęścia.
Ten wgląd podkreśla ideę, że zazdrość może być cichą, ale potężną siłą, wpływającą na relacje i postrzeganie. Antonia świadomość tej emocji stanowi przypomnienie, że uznanie zazdrości może prowadzić do rozwoju osobistego i poprawy dobrego samopoczucia.