Antonia była bardzo świadoma żrących mocy zazdrości i poczuła, że to emocje, bardziej niż jakakolwiek inna, leżą za ludzkim nieszczęściem. Ludzie nie zdawali sobie sprawy, jak powszechna była zazdrość.
(Antonia was very conscious of the corrosive power of envy and felt that it was this emotion, more than any other, which lay behind human unhappiness. People did not realise how widespread envy was.)
Antonia zrozumiała szkodliwe skutki zazdrości, uznając je za istotną przyczynę niezadowolenia człowieka. Uważała, że emocje miało głębszy wpływ na życie ludzi, niż często uznali. Nie rozpoznając zakresu zazdrości w sobie i innych, jednostki mogą opuścić podstawowe przyczyny ich nieszczęścia.
Ten wgląd podkreśla ideę, że zazdrość może być cichą, ale potężną siłą, wpływającą na relacje i postrzeganie. Antonia świadomość tej emocji stanowi przypomnienie, że uznanie zazdrości może prowadzić do rozwoju osobistego i poprawy dobrego samopoczucia.