Jako chłopiec miał obsesję na punkcie opowieści o dworze króla Artura i kodeksie rycerskim, marzył o heroicznym życiu. Jednak w realiach wojny Lawrence widział ludzi rozrywanych na kawałki, często przez jego własne dzieło, zostawiających rannych na śmierć i rozkazał zabijać więźniów. Podobnie jak każda myśląca osoba przed nim lub po nim, Lawrence odkrył na polu bitwy, że choć momenty bohaterstwa z pewnością mogły się zdarzyć, skumulowane doświadczenie wojny, jej codzienna brutalizacja były całkowicie sprzeczne z koncepcją prowadzenia bohaterskiego życia.
(As a boy, he had been obsessed with the tales of King Arthur's court and the chivalric code, had dreamed of leading a heroic life. In the reality of war, however, Lawrence had seen men blown to bits, often by his own handiwork, had left wounded behind to die, and had ordered prisoners to be killed. Just as any thoughtful person before or after him, what Lawrence had discovered on the battlefield was that while moments of heroism might certainly occur, the cumulative experience of war, its day-in, day-out brutalization, was utterly antithetical to the notion of leading a heroic life.)
Już w dzieciństwie jednostka była urzeczona opowieściami o królu Arturze i ideałami rycerskości, dążąc do życia pełnego heroizmu. Jednak jego doświadczenia wojenne wyraźnie kontrastowały z tymi fantazjami. Był świadkiem straszliwych konsekwencji przemocy, w tym zniszczeń zadanych zarówno towarzyszom, jak i wrogom, co uświadomiło mu ponurą rzeczywistość bitwy.
Podróż Lawrence'a ujawniła surową prawdę, że chociaż ulotne chwile odwagi mogą wypłynąć na powierzchnię, bezlitosna brutalność wojny zasadniczo podważa koncepcję szlachetnej i heroicznej egzystencji. Zamiast chwały stanął w obliczu surowości ludzkiego cierpienia i zawiłości moralnych towarzyszących konfliktom.
