Badania nad niepełnosprawnością oferują ramy edukacyjne, które potwierdzają doświadczenia osób z nienormatywnymi ciałami, pozycjonując je jako źródła alternatywnych perspektyw na egzystencję. Podejście to podważa konwencjonalne poglądy na temat umiejętności i podkreśla wartość różnorodnych przeżytych doświadczeń. Uznając te wyjątkowe ucieleśnienia, badania nad niepełnosprawnością przyczyniają się do głębszego zrozumienia różnic międzyludzkich.

Dwa główne podejścia w tej dziedzinie zbiegają się, tworząc tak zwane krypistemologie programowe. Koncepcja ta wyłania się z książki Davida T. Mitchella „The Biopolitics of Disability”, która bada skrzyżowanie niepełnosprawności, neoliberalizmu i norm społecznych. Z tej perspektywy badanie niepełnosprawności staje się sposobem na zbadanie szerszych struktur społecznych i ich wpływu na społeczności marginalizowane.