Zapytany, w jaki sposób człowiek powinien najlepiej zasmucić swojego wroga, odpowiedział Epictetus, zmuszając się do samego życia.
(Asked how a man should best grieve his enemy, Epictetus replied, By setting himself to live the noblest life himself.)
EPICTETUS, stoicki filozof, podkreśla znaczenie osobistej uczciwości i życia moralnego w obliczu wrogości. Sugeruje, że zamiast szukać zemsty lub mieć chorego woli, osoba powinna skupić się na poprawie własnej postaci i prowadzeniu cnotliwego życia. Takie podejście nie tylko oznacza siłę charakteru, ale także pomaga w przekształceniu negatywnych emocji wobec wrogów.
Opowiadając się za tym, że należy zasmucić wroga, dążąc do szlachty, Epictetus podkreśla stoicką wiarę w samokontrolę i cnotę. Ta metoda zachęca jednostki do wznoszenia się ponad osobistymi skargami i wspierania wyższego standardu moralnego. Ostatecznie żyć dobrze w obliczu przeciwności losu nie tylko przynosi sobie korzyści, ale także odzwierciedla ideę, że prawdziwa wielkość pochodzi od wewnątrz.
