Dla Epictetus wszystkie zdarzenia zewnętrzne są określane przez los, a zatem są poza naszą kontrolą, ale możemy zaakceptować wszystko, co dzieje się spokojnie i beznamiętnie. Osoby są jednak odpowiedzialne za własne działania, które mogą zbadać i kontrolować za pomocą rygorystycznej samodyscypliny. Cierpienie wynika z próby kontrolowania tego, co jest niekontrolowane lub z zaniedbaniem tego, co jest w naszej mocy. W ramach uniwersalnego miasta, które jest wszechświatem, ludzie mają obowiązek opieki wobec wszystkich innych ludzi. Osoba, która przestrzegała tych przykazań, osiągnie szczęście.
(To Epictetus, all external events are determined by fate, and are thus beyond our control, but we can accept whatever happens calmly and dispassionately. Individuals, however, are responsible for their own actions which they can examine and control through rigorous self-discipline. Suffering arises from trying to control what is uncontrollable, or from neglecting what is within our power. As part of the universal city that is the universe, human beings have a duty of care to all fellow humans. The person who followed these precepts would achieve happiness.)
Epictus uczy, że chociaż zdarzenia zewnętrzne są z góry określone przez los i poza naszym wpływem, możemy wybrać, jak na nie odpowiedzieć. Podkreśla znaczenie utrzymania spokojnego i beznamiętnego podejścia do wydarzeń życia. Natomiast jednostki ponoszą odpowiedzialność za własne działania, które mogą regulować poprzez samodyscyplinę i introspekcję. To zrozumienie pomaga złagodzić cierpienie, ponieważ wynika z próby kontrolowania niekontrolowanego lub ignorowania tego, co możemy zmienić.
On również opowiada się za poczuciem obowiązku wobec...