W tym czasie nosiła szalik jako świadectwo swojej wiary. Jej decyzja była dobrowolnym czynem. Kiedy rewolucja zmusiła szalik na innych, jej działanie stało się bez znaczenia.
(At that time, she had worn the scarf as a testament to her faith. Her decision was a voluntary act. When the revolution forced the scarf on others, her action became meaningless.)
Fragment ten odzwierciedla transformację wyboru kobiety do noszenia szalika jako symbolu jej wiary. Początkowo ten czyn był osobistym i dobrowolnym wyrazem jej przekonań, reprezentującym jej zaangażowanie w jej wartości i tożsamość. Był to wybór dokonany z przekonania i wolności.
Jednak wraz z nadejściem rewolucji szalik, niegdyś znaczący wybór, stał się obowiązkowy dla wielu, pozbawiając swoje osobiste znaczenie. Ta zmiana podkreśla, w jaki sposób zmiany polityczne mogą przekształcić osobiste wyrażenia w symbole ucisku, czyniąc pierwotną intencję takich czynów bez znaczenia.