W lutym 1915 roku, kiedy plan został po raz pierwszy porzucony, Lawrence z goryczą zasugerował rodzinie, że Francja jest prawdziwym wrogiem w Syrii. W następstwie drugiego zatopienia, które miało miejsce w listopadzie 1915 r., narodziła się wrogość, która sprawiła, że z całkowitą nieufnością patrzył na wszystkie przyszłe działania francuskie w regionie.
(Back in February 1915, when the plan had first been scuttled, Lawrence had bitterly suggested to his family that France was the true enemy in Syria. In the wake of the second scuttling in November 1915 was born an enmity that would cause him to view all future French actions in the region with utter distrust.)
W lutym 1915 roku T.E. Lawrence wyraził swoje niezadowolenie rodzinie z powodu niepowodzenia planu wojskowego, sugerując, że Francja była bardziej wrogo nastawiona do swoich interesów w Syrii, niż wcześniej sądzono. To nastroje wskazywały na rosnącą świadomość zamiarów Francji i zmianę w postrzeganiu ich roli w regionie.
Po kolejnej porażce w listopadzie 1915 r. nieufność Lawrence'a do Francuzów pogłębiła się, co doprowadziło go do sceptycznego patrzenia na wszelkie przyszłe francuskie manewry na Bliskim Wschodzie. Ta narastająca wrogość znacząco ukształtowała perspektywę i działania Lawrence'a w złożonym krajobrazie geopolitycznym tamtych czasów, wpływając na jego podejście do wojennej współpracy i strategii w regionie.
