Orzeczenie w książce „Qashtamar” Naguib Mahfouz bada skomplikowaną dynamikę władzy i kontroli w społeczeństwie. Zagłębia się w niuanse władzy, badając, w jaki sposób decyzje mogą być kształtowane przez rozumowanie naukowe, osobiste doświadczenia i często wyrażające poczucie bezradności, przed którymi stoją jednostki. Dzięki tej soczewce Mahfouz krytykuje struktury władzy i ich głęboki wpływ na zwykłe życie.

Tematy pozbawienia wolności i aresztowania podkreślają osobiste koszty zarządzania i zasad społecznych. Ilustrując zmagania swoich bohaterów, Mahfouz podkreśla napięcie między indywidualną autonomią a sztywnością władzy, co skłania czytelników do refleksji nad własnymi doświadczeniami z sprawiedliwością i kontrolą. Narracja zachęca do głębszego zrozumienia, w jaki sposób te elementy przeplatają się, kształtując ludzką kondycję w szerszych ramach społecznych.