Ale jedna rzecz polegała na uwolnieniu populacji wirtualnych agentów w pamięci komputera, aby rozwiązać problem. Kolejną rzeczą było uwolnienie prawdziwych agentów w prawdziwym świecie.
(But it was one thing to release a population of virtual agents inside a computer's memory to solve a problem. It was another thing to set real agents free in the real world.)
W powieści Michaela Crichtona „Precy” narracja bada rozróżnienie między wirtualnymi agentami działającymi w systemie komputerowym a agentami rzeczywistymi w interakcji z ich środowiskiem. Złożoność rozwiązywania problemów za pomocą wirtualnych środków ostro kontrastuje z nieprzewidywalnością i niebezpieczeństwem rozmieszczenia agentów w prawdziwym świecie. Podkreśla to wyzwania związane z kontrolowaniem zaawansowanych technologii poza kontrolowanym otoczeniem.
Uwolnienie prawdziwych czynników stanowi znaczące implikacje dla społeczeństwa, odzwierciedlając etyczne i praktyczne dylematy zaawansowanej robotyki i sztucznej inteligencji. Gdy bohaterowie zmagają się z tymi problemami, historia rodzi pytania o konsekwencje tworzenia inteligentnych systemów, które istnieją poza ludzkim nadzorem, co prowadzi do nieprzewidzianych i potencjalnie katastrofalnych rezultatów.