Cytat podkreśla zmianę ról społecznych i oczekiwań dotyczących rycerstwa i dynamiki płci. Sugeruje to, że tradycyjne pojęcia rycerstwa, często charakteryzujące się mężczyznami ratującymi kobiety, są przestarzałe. We współczesnym społeczeństwie kobiety są coraz bardziej zdolne i niezależne, co oznacza, że ​​nie wymagają już takiego samego rodzaju ratunkowego, który kiedyś był powszechny.

Ta ewolucja odzwierciedla szersze zrozumienie siły i agencji, podkreślając, że jednostki, niezależnie od płci, mogą poruszać się z własnymi wyzwaniami. Mówca wskazuje, że chociaż idea rycerstwa pozostaje, jego manifestacja zmieniła się, dostosowując się do współczesnych rzeczywistości, w których kobiety takie jak Helene mają własną moc i autonomię.