Czy można naprawdę skoncentrować się na pracy, gdy zajęcie wydziału było to, jak wyciąć słowo wino z Hemingway Story, kiedy postanowili nie uczyć Brontë, ponieważ wydawało się, że akceptuje cudzołóstwo?
(Could one really concentrate on one's job when what preoccupied the faculty was how to excise the word wine from a Hemingway story, when they decided not to teach Brontë because she appeared to condone adultery?)
W „Czytaniu Lolity w Teheranie” Azar Nafisi zastanawia się nad wyzwaniami, przed którymi stoi nauczyciele w represyjnym środowisku, w którym prace literackie są badane pod kątem treści moralnych. Pyta, czy możliwe jest skoncentrowanie się na obowiązkach edukacyjnych, gdy wykładowca jest konsumowana przez debaty na pozornie trywialne problemy, takie jak edycja historii Hemingway w celu usunięcia odniesień do wina lub wybór nie nauczania Brontë z powodu jej postrzeganego nastawienia wobec cudzołóstwa.
Sytuacja ta podkreśla szerszą walkę między cenzurą a znaczeniem sztuki i literatury, ponieważ Nafisi ilustruje, w jaki sposób takie ograniczenia zmniejszają zdolność głębokiego zaangażowania się w literaturę. Narracja ujawnia, w jaki sposób obawy ideologiczne mogą przyćmić podstawową misję środowiska akademickiego, komplikując związek między edukacją a wolnością wypowiedzi.