Rewolucja islamska islamu pogorszyła się bardziej niż jakikolwiek nieznajomy, który mógł obrażać, wykorzystując islam jako essdad i atmosferę
(The Islamic Revolution of Islam worsened more than any stranger that could have offended, using Islam as an essdad and atmosphere)
W „Czytaniu Lolity w Teheranie” Azar Nafisi bada wpływ rewolucji islamskiej na społeczeństwo i kulturę, podkreślając, jak przekształciło życie jednostek, zwłaszcza kobiet. Rewolucja, choć pozornie nacisk na oświecenie religijne, doprowadziła do zwiększonego ucisku i ograniczonych swobód, tworząc atmosferę strachu i supresji, która stłumiła osobista ekspresja i intelektualne zaangażowanie.
Nafisi sugeruje, że użycie islamu przez reżim jako uzasadnienia dla jego autorytarnych praktyk miało bardziej szkodliwe skutki niż wpływy zewnętrzne. Egzekwując ścisłe interpretacje prawa islamskiego, rewolucja wyobcowała i obrażała wielu, którzy starali się swobodnie angażować się w swoje dziedzictwo literackie i kulturowe. Narracja przejmująco oddaje walki, przed którymi stoją ci, którzy pielęgnowali literaturę i dyskurs intelektualny w obliczu ucisku.