Wydaje się, że nie jest tak, gdy koła Meksyku skrzyżują się do ich powolnej rewolucji. Europa podnosi się z popiołu i wyciąga rękę do jej biednej i uszkodzonej. Ale jeśli Truman wzywa do jakiejkolwiek zmiany, ulepszeń edukacji lub ubezpieczenia społecznego, chór krzyczy go: państwo opiekuńcze, kolektywizm, spisek. Co za niezwykły stan rzeczy, jesteśmy gotowym produktem. Skała rzucana w kanion nie podnosi się ani w dół, jest zamrożona na miejscu.
(doesn't seem to be so, as the wheels of Mexico creak forward on their slow revolution. Europe raises herself from the ash and holds out a hand to her poor and damaged. But if Truman calls for any change, education improvements, or Social Security, a chorus shouts him down: welfare state, collectivism, conspiracy. What an extraordinary state of things, we are the finished product. A rock thrown in the canyon rolls neither uphill or down, it's frozen in place.)
Cytat odzwierciedla stagnacyjny stan postępu społecznego w Ameryce, sugerując, że chociaż niektóre narody takie jak Meksyk wykazują zmianę, USA wydają się uwięzione w wcześniej istniejącym stanie. Metafora skalnego zamrożonego w kanionie ilustruje bezwładność w krajobrazie politycznym, a znaczące zmiany w polityce spotykają się z oporem. Komentarz autora wskazuje na rozłączenie potrzeb społeczeństwa a dominującymi postawami wobec dobrobytu i reform społecznych.
Ponadto fragment krytykuje odrzucenie wezwań do reformy przez przywódców takich jak...