W „Lacuna” Barbara Kingsolver, główny temat obraca się wokół idei, że najważniejsze aspekty jednostki są często ukryte pod powierzchnią. Sugeruje to, że ludzie są złożonymi i że ich prawdziwa ja może nie być łatwo widoczna dla innych. Zrozumienie kogoś całkowicie wymaga zagłębienia się głębiej niż występy powierzchni lub pierwsze wrażenia. To pojęcie zachęca czytelników do rozważenia warstw, które istnieją w każdej osobie.

Cytat podkreśla wartość empatii i ciekawości w relacjach międzyludzkich. Zachęca nas do poszukiwania historii i doświadczeń, które kształtują tożsamość osoby, uznając, że to, co często jest nieznane, może mieć głębokie znaczenie. Uznając, że wszyscy mamy niezliczone narracje, przypomina nam podejście do innych z otwartością, wspierając głębsze powiązania i zrozumienie.