Empatia leży u podstaw, podobnie jak wiele innych wielkich powieści-największym grzechem jest bycie ślepym na problemy i bóle innych. Nie widzenie ich oznacza zaprzeczenie ich istnienia.
(Empathy lies at the heart of , like so many other great novels--the biggest sin is to be blind to others' problems and pains. Not seeing them means denying their existence.)
W swoim wspomnieniu „Czytanie Lolity w Teheranie” Azar Nafisi podkreśla znaczenie empatii w zrozumieniu ludzkiego doświadczenia. Sugeruje, że prawdziwe połączenie z innymi wymaga uznania i reagowania na ich zmagania. Brak rozpoznania bólu innych nie tylko izoluje jednostki od siebie, ale także zaniedbuje wspólną ludzką narrację, która łączy je ze sobą.
Refleksja Nafisi na temat empatii podkreśla, że głębokie relacje i znaczące interakcje opierają się na świadomości wyzwań, przed którymi stoją inne. Niebezpieczeństwo ślepoty na te kwestie jest przedstawiane jako znacząca porażka moralna, co sugeruje, że przezwyciężenie takiej ignorancji jest niezbędne dla współczującego społeczeństwa. Poprzez literaturę opowiada się za zwiększoną wrażliwością na złożoność ludzkich emocji i doświadczeń.