Bo nie jestem wiecznością, ale człowiekiem-częścią całości, ponieważ godzina jest częścią dnia. Muszę przyjść jak godzina i jakby godzina musi minąć!
(For I am not Eternity, but a human being-a part of the whole, as an hour is part of the day. I must come like the hour, and like the hour must pass!)
W cytacie z „Złotych powiedzeń Epiktetusa” filozof zastanawia się nad naturą ludzkiej egzystencji. Ilustruje ideę, że ludzie są przejściowe, podobnie jak godziny w ciągu dnia. To porównanie podkreśla nasze tymczasowe miejsce w kosmosie i znaczenie uznania naszych ograniczeń jako istot śmiertelnych.
EPICTETUS podkreśla, że tak jak każda godzina ma przychodzić i odchodzić, również musimy zaakceptować naszą śmiertelność i skończony charakter naszego doświadczenia. Ta perspektywa zaprasza kontemplację o tym, jak żyjemy naszym życiem i znaczenie, które przywiązujemy do naszych chwil, przypominając nam, aby najlepiej wykorzystać czas.