Epictus podkreśla związek między negatywnymi emocjami a brakiem szczęścia w jego pismach. Wskazuje, że uczucia takie jak niepokoje, żal i zazdrość tworzą środowisko, w którym radość nie może się rozwijać. Te niespokojne emocje wypełniają przestrzeń, w której szczęście mogłoby się przyjąć, sugerując, że umysł obciążony tymi uczuciami nie może doświadczyć prawdziwego zadowolenia.

Ponadto podkreśla rolę fałszywych wartości we wspieraniu tych negatywnych nastrojów. Kiedy przestrzegamy błędnych przekonań, przygotowaliśmy się do rozczarowania, co prowadzi do sfrustrowanych pragnień i niespełnionych awersji. Ostatecznie Epictetus przypomina nam, że kultywowanie autentycznych wartości jest niezbędne do torowania drogi do prawdziwego szczęścia i samopoczucia emocjonalnego.