Cytat Epictetus podkreśla głębokie spojrzenie na wolność. Sugeruje to, że prawdziwą wolność nie jest osiągana poprzez zaspokojenie każdego pragnienia lub życzenia, które mamy, ale raczej przez całkowitą rezygnację z naszych pragnień. Ta zmiana skupienia zachęca jednostek do poszukiwania wewnętrznego pokoju i zadowolenia, a nie ciągłego ścigania zewnętrznych przyjemności lub zysków materialnych. Usuwając pragnienia, można osiągnąć poczucie wyzwolenia z obaw i rozczarowań, które często towarzyszą niespełnionym potrzebom.

W tym kontekście Epictetus zachęca nas do ponownego rozważenia natury wolności. Zamiast postrzegać go jako zdolność do spełnienia każdego pragnienia, sugeruje, że wolność leży w mistrzostwach nad naszymi pragnieniami i przywiązaniami. Przyjęcie samokontroli i oderwania pozwala na głębsze i trwałe poczucie wolności, zakorzenione raczej w akceptacji i zrozumieniu niż w przejściowej satysfakcji pragnień. Ostatecznie ta perspektywa zachęca do bardziej odpornego i spokojnego podejścia do życia.