Zachowuje się tak, jakby nie miał martwych dzieci. Prawdziwy Leandro nigdy tu nie przychodzi. On tylko udaje.
(He behaves as if he had no dead children. The real Leandro never comes here. He only pretends.)
W „Lacuna” Barbary Kingsolver walka postaci z żalem jest przedstawiana przez soczewkę jego interakcji z innymi. Cytat sugeruje, że działa pod fasadą, zachowując się, jakby utrata dzieci nie ma wpływu. To zachowanie podkreśla wewnętrzny konflikt, z którym się boryka, ponieważ zmaga się z ciężarem swoich emocji, starając się zachować pozór normalności w swoim życiu.
Ponadto stwierdzenie wskazuje, że autentyczna wersja samego siebie, obciążona rzeczywistością jego zmarłych dzieci, rzadko jest obecna. Zamiast tego postanawia przedstawić światu skonstruowaną tożsamość, sugerując głębokie poczucie izolacji i odłączenia. Ten temat udawania kontra rzeczywistość ma kluczowe znaczenie dla powieści, ilustrując, jak jednostki radzą sobie z traumą i złożonością ludzkiego doświadczenia.