Wyjaśniłem, że najbardziej wielkie dzieła wyobraźni miały sprawić, że poczujesz się jak nieznajomy we własnym domu. Najlepsza fikcja zawsze zmuszała nas do kwestionowania tego, co przyjęliśmy za coś oczywistego. Kwestionowało to tradycje i oczekiwania, kiedy wydawały się niezmienne.
(I explained that most great works of the imagination were meant to make you feel like a stranger in your own home. The best fiction always forced us to question what we took for granted. It questioned traditions and expectations when they seemed to immutable.)
📖 Azar Nafisi
W „Reading Lolita w Teheranie: A Memoir in Books” autor Azar Nafisi omawia transformacyjną moc literatury. Sugeruje, że wielkie wyobraźnię często wywołują poczucie wyobcowania, co skłania czytelników do ponownego rozważenia własnego otoczenia i przekonań. To poczucie bycia nieznajomym w znanych warunkach zachęca do głębszej introspekcji o życiu i wartościach.
Nafisi podkreśla, że najbardziej wpływowa fikcja kwestionuje czytelników, aby kwestionować długie tradycje i normy społeczne, szczególnie gdy wydają się niekwestionowane. Poprzez ten rodzaj refleksji, literatura służy jako potężne narzędzie do odkrywania siebie i krytyki społecznej.
