Mam przyjaciółkę, która nazywa mnie królową koszmarów, ponieważ zawsze miałam naprawdę złe koszmary. Trzymam notatnik obok łóżka, żeby obudzić się w nocy ze złego snu, serce mi bije i bardzo się boję, ale zapisuję to i czasami w ten sposób wpadają mi do głowy pomysły na książki.
(I have a friend who calls me the queen of the nightmares because I've always had really bad nightmares. I keep a notebook by the side of my bed, so I'll wake up in the night from a bad dream, and my heart's pounding, and I'm really scared, but I write it down, and sometimes I get ideas for books that way.)
Ten cytat podkreśla twórczą moc, która może wynikać ze strachu i niepokojących doświadczeń. Pomimo trudnych koszmarów, jednostka zamienia te przygnębiające chwile w inspirację, wykorzystując pisanie jako ujście i źródło kreatywności. Podkreśla znaczenie prowadzenia dziennika jako narzędzia terapeutycznego, przekształcającego przerażające sny w potencjalne pomysły na opowiadanie historii. Ta perspektywa zachęca do przyjęcia naszych mroczniejszych doświadczeń jako sposobu na wspieranie kreatywności i samorozumienia.