Nigdy nie widziałem bardziej wysublimowanej demonstracji umysłu totalitarnego, umysłu, który można porównać do systemu biegów, których zęby zostały złożone losowo. Taka maszyna do myślenia o zębach, kierowana standardem, a nawet niespełniającym standardem libido, wirując z szarpanym, głośnym, krzykliwym bezsensownym zegar z kukułki w piekle. .
(I have never seen a more sublime demonstration of the totalitarian mind, a mind which might be likened unto a system of gears whose teeth have been filed off at random. Such a snaggle-toothed thought machine, driven by a standard or even a substandard libido, whirls with the jerky, noisy, gaudy pointlessness of a cuckoo clock in Hell. The)
Kurt Vonnegut Jr. ilustruje niepokojącą naturę totalitarnego myślenia w swojej książce „Mother Night”. Przedstawia żywą metaforę porównującą totalitarną umysł z nieprawidłową maszyną z losowo złożonymi biegami. To przedstawienie sugeruje brak spójności i racjonalności w takim sposób myślenia, tworząc chaotyczne i nieskuteczne myśli i działania. Obrazy wywołują poczucie rozpaczy i absurdu, podkreślając negatywne konsekwencje ekstremalnych ideologii.
Dzięki tej metafory Vonnegut podkreśla, w jaki sposób totalitaryzm zniekształca ludzkie rozumowanie, porównując go do kakofonicznego zegara kukułowego działającego w piekielnym środowisku. Porównanie podkreśla daremność i bezcelowość sztywnych, uciążliwych systemów myślenia. Ogólnie rzecz biorąc, „Mother Night” służy jako ostrożność o niebezpieczeństwach związanych z sztywnością ideologiczną i erozji indywidualnej myśli w obliczu autorytaryzmu.