Kurt Vonnegut Jr. ilustruje niepokojącą naturę totalitarnego myślenia w swojej książce „Mother Night”. Przedstawia żywą metaforę porównującą totalitarną umysł z nieprawidłową maszyną z losowo złożonymi biegami. To przedstawienie sugeruje brak spójności i racjonalności w takim sposób myślenia, tworząc chaotyczne i nieskuteczne myśli i działania. Obrazy wywołują poczucie rozpaczy i absurdu, podkreślając negatywne konsekwencje ekstremalnych ideologii.
Dzięki tej metafory Vonnegut podkreśla, w jaki sposób totalitaryzm zniekształca ludzkie rozumowanie, porównując go do kakofonicznego zegara kukułowego działającego w piekielnym środowisku. Porównanie podkreśla daremność i bezcelowość sztywnych, uciążliwych systemów myślenia. Ogólnie rzecz biorąc, „Mother Night” służy jako ostrożność o niebezpieczeństwach związanych z sztywnością ideologiczną i erozji indywidualnej myśli w obliczu autorytaryzmu.