Cytat podkreśla, że nasze doświadczenia, w tym ból i cierpienie, są powiązane z momentem obecnym. Podkreśla, w jaki sposób strach przed śmiercią często zachęca nas do ucieczki, ale ta misja jest daremna, ponieważ nie ma dokąd pójść. Zamiast tego autor odkrywa, że w każdym strachu leży wewnętrzny pokój, do którego można uzyskać uważną akceptację życia i śmierci.
Rozpoznając naszą śmiertelność, możemy nauczyć się w pełni przyjmować życie, a nie ciągle uciekać od niego. Pojęcie bycia kruchymi gośćmi na Ziemi służy jako przypomnienie o znalezieniu komfortu i przynależności do teraźniejszości, ostatecznie wspierając głębsze poczucie połączenia z naszym otoczeniem.