Pamiętam, że po „Tumbleweeds” napisaliśmy z przyjacielem „Dumę i chwałę”. Właśnie miałem to ruszyć. Zatrudniłem kilku naprawdę świetnych aktorów, a New Line miało nakręcić ten film, a 11 września miał miejsce. I to był koniec. 12 września było już po wszystkim. I słusznie. Zrozumiałem to.
(I remember, after 'Tumbleweeds,' my friend and I wrote 'Pride and Glory.' I was just about to get it going. I had some really great actors attached, and New Line was going to make the movie, and 9/11 happened. And it was over. By September 12, it was over. And rightfully so. I understood that.)
[Format przeceny]
Refleksja Gavina O'Connora na temat wpływu wydarzeń z 11 września na jego projekty filmowe podkreśla, jak niespodziewane wydarzenia zewnętrzne mogą głęboko zahamować twórcze poszukiwania. Cytat ujawnia moment ambicji i nadziei, w którym na horyzoncie widać było postęp, mogący zgromadzić znaczący talent i wsparcie studia dla filmu „Duma i chwała”. Nagły początek ataków z 11 września był punktem zwrotnym nie tylko dla branży filmowej, ale dla całego krajobrazu kulturowego i społecznego. Akceptacja zawieszenia działalności przez O'Connor słowami „I słusznie” pokazuje, że zdaje sobie sprawę, że niektóre przeszkody są poza kontrolą jednostki i że w czasach tragedii zmieniają się priorytety. To uznanie odzwierciedla zróżnicowane zrozumienie odpowiedzialności zawodowej i współczucia społecznego – akceptację rzeczywistości, która zakłóca osobiste i zbiorowe aspiracje.
Cytat ten głęboko rezonuje, ponieważ przypomina, jak kruche mogą być nasze plany w obliczu większych, niekontrolowanych sił. Podkreśla także znaczenie empatii i odpowiedniej wrażliwości w czasach kryzysu narodowego. Dla twórców i artystów, którzy często postrzegają swoją twórczość jako odzwierciedlenie nadziei i ludzkiej odporności, te zakłócenia mogą być głęboko przygnębiające, ale czasami są koniecznymi przerwami dla dobra społeczeństwa. Powiązana z nimi nostalgia i poczucie straty odnoszą się również do szerszego tematu tego, jak zakłócenia wpływają nie tylko na projekty, ale także na kariery i osobiste ścieżki zaangażowanych osób. Ostatecznie cytat ten oddaje nieprzewidywalność życia i pokorę niezbędną do zaakceptowania faktu, że niektóre rozdziały muszą pozostać niedokończone lub opóźnione w nieskończoność z powodu okoliczności, na które nie mamy wpływu.
---Gavin O'Connor---