Zatrzymałem się w domu obok Machair. Przed tym domem znajdowała się trawnik, a na skraju trawnika znajdowała się rzeka. Przy rzece, szeroko otwarte drzwi, były szopą, w którą wędrowałem. Wewnątrz szopy znajdowała się duża maszyna do składu Nouveau. Byłem powołany i odwróciłem się od odkrycia maszyny do składu, aby wrócić do domu i do naszej gospodyni. Ludzie w snach nie zawsze mają imiona, ale ona zrobiła. Nazywała się pani MacGregor.
(I was staying in a house beside the machair. In front of this house was a stretch of lawn, and at the edge of the lawn there was a river. By the riverside, its door wide open, was a shed into which I wandered. Inside the shed was a large art nouveau typesetting machine. I was being called, and I turned away from my discovery of the typesetting machine to make my way back to the house and to our hostess. People in dreams do not always have names, but she did. She was called Mrs. MacGregor.)
Narrator opowiada żywe doświadczenie podobne do snu podczas pobytu w domu obok Machair, charakteryzującego się bujnym trawnikiem prowadzącym do rzeki. Intrygująca szopa w pobliżu rzeki przyciąga uwagę narratora, mieszcząc niezwykłą maszynę do składania sztuki. To odkrycie jest jednak przerywane, ponieważ narrator czuje się zmuszony do powrotu do domu i angażowania się z gospodynią, panią MacGregor.
Ten moment odzwierciedla mieszankę spokojnego otoczenia i urok maszyn artystycznych, co oznacza głębsze badanie kreatywności i...