W naszym przypadku prawo było naprawdę ślepe; W złym traktowaniu kobiet nie znał religii, rasy ani wyznania.
(In our case, the law really was blind; in its mistreatment of women, it knew no religion, race or creed.)
W „Czytanie Lolity w Teheranie: A Memoir in Books” Azar Nafisi bada temat bezstronności prawa w jego ucisku, szczególnie wobec kobiet. Podkreśla, w jaki sposób system prawny ignoruje różne tożsamości, takie jak religia, rasa i wyznanie, gdy źle traktuje kobiety. Wskazuje to na problem systemowy, który dotyka wszystkich kobiet w równym stopniu, niezależnie od ich pochodzenia, wskazującą na wspólną walkę konfrontacyjną ze struktur patriarchalnych w społeczeństwie.
Cytat podkreśla, że ślepota prawa wykracza poza różnice indywidualne, pokazując niepokojącą jednolitość w braku ochrony kobiet. Wspomnienie Nafisi służy nie tylko osobistej narracji, ale także jako krytyka szerszych warunków społecznych, które pozwalają na utrzymanie takich niesprawiedliwości. Poprzez literaturę i osobiste doświadczenia rzuca światło na potrzebę rozpoznania i kwestionowania tych opresyjnych norm.