Prywatna teoria bliskości moralnej Isabel, podstawy tych obowiązków, które powstały, gdy znaleźliśmy się wystarczająco blisko innych, aby mogli być świadkami ich potrzeb lub poczuć ich potrzeby, lub gdy byliśmy w inny sposób powiązani z ich trudną sytuacją. Nie mogliśmy poradzić sobie ze wszystkimi cierpieniem lub potrzebami na świecie, ale mogliśmy i powinniśmy i powinniśmy się z nimi odnieść ten kawałek cierpienia, który był dość blisko nas.
(Isabel's private theory of moral proximity, the basis of those obligations that came into existence when we found ourselves close enough to others to be able to witness or feel their needs, or when we were in some other way linked to their plight. We could not deal with all the suffering or need in the world, but we could-and should-deal with that sliver of suffering that was reasonably close to us.)
W „odległym poglądu na wszystko” Aleksandra McCalla Smitha Isabel przedstawia swoją prywatną teorię moralnej bliskości, która podkreśla nasze etyczne obowiązki wobec osób, z którymi możemy bezpośrednio widzieć lub czuć się związani. Ta koncepcja sugeruje, że chociaż nie można rozwiązać wszystkich cierpień na świecie, jesteśmy zobowiązani do pomocy tym, których potrzebujemy być świadkami pierwszej ręki lub z którymi w jakiś sposób mamy związek.
Ta teoria podkreśla znaczenie osobistych relacji i obecności fizycznej w naszych obowiązkach moralnych. Koncentrując się na możliwym do opanowania zakresu cierpienia, Isabel zachęca do bardziej zlokalizowanego podejścia do współczucia i pomocy, promując ideę, że możemy zmienić nasze bezpośrednie otoczenie, a nie być przytłoczonym problemami globalnymi.