Myślała o urządzeniach mobilnych, gdzie jej matka „święta amerykańska matka”, jak nazywała ją Had, spędziła dzieciństwo. To było miejsce zacienionych ulic; z mchu, który zawieszał się z konarów drzew, jakby tam osadzony do ozdoby przez entuzjastycznego dekoratora zewnętrznego; dusznych, aksamitnych wieczorów. Rzeczy poruszały się powoli w telefonie komórkowym, tak jak to robili tradycyjnie, na południu. A dlaczego nie mieliby? Jeśli szedłeś szybko, wszystko, co zrobiłeś, to wcześnie dotrzeć do celu; Nic nie zostało zyskane. A jeśli mówiłeś szybko, dostałeś więcej słów, ale czy te słowa byłyby dla tego lepsze?
(She was thinking of Mobile, where her mother-her "sainted American mother," as she called her-had spent her childhood. That was a place of shady streets; of moss that hung from the boughs of trees, as if draped there for adornment by some enthusiastic exterior decorator; of sultry, velvet evenings. Things moved slowly in Mobile, as they did, traditionally, throughout the South. And why should they not? If you walked quickly, then all you did was to reach your destination early; nothing had been gained. And if you spoke quickly, you got more words out, but were those words any better for that?)
Bohater zastanawia się nad dzieciństwem swojej matki w Mobile, mieście charakteryzującym się powolnym stylem życia i atmosferycznym pięknem, w którym mchu z wdziękiem zasłania z drzew. To idylliczne ustawienie wywołuje nostalgię i uznanie dla miejsca, które uosabia południowy urok, spokojne wieczory i poczucie czasu. Spokojne ruchy ludzi w mobilnych są przypomnieniem, że pośpiech przez życie niekoniecznie prowadzi do większego spełnienia lub poprawy komunikacji.
Fragment podkreśla kulturowe znaczenie poświęcania czasu i cieszenia się otoczeniem, sugerując, że esencja południowego życia polega na delektowaniu się każdą chwilą. Kontrastując pośpieszne tempo współczesnego życia z spokojnie rytmami telefonu komórkowego, autor zachęca czytelników do rozważenia wartości spowolnienia i przyjmowania bardziej zrelaksowanego podejścia do życia. Takie refleksje podkreślają piękno połączenia z korzeniami i dziedzictwem, pokazując, jak te doświadczenia kształtują tożsamość i światopogląd.