Oczy są oknem duszy… było to tak dobrze znoszone powiedzenie, do tej pory klisze, ale Isabel przeczytała, że neuronauka, która potwierdzała tak wiele intuicyjnych, starożytnych przekonań o tym, kim byliśmy i jak prowadziliśmy nasze życie, Teraz potwierdziłem również ten wgląd. Część mózgu, która była najbardziej związana z samoświadomością, brzuszno-okresowa kora przedczołowa, leżała bezpośrednio za oczami. Więc tam się mieliśmy-tam właśnie znaleziono duszę, jeśli można ją znaleźć gdziekolwiek.
(The eyes are the window of the soul…it was such a well-worn adage, a cliché by now, but Isabel had read that neuroscience, which was validating so many intuitive, ancient beliefs about who we were and how we lived our lives, now confirmed this insight too. The part of the brain that was most closely associated with self-awareness, the ventromedial prefrontal cortex, lay directly behind the eyes. So that was where we were located-that was where the soul was to be found, if it were to be found anywhere.)
Isabel zastanawia się nad powiedzeniem, że „oczy są oknem na duszę”, które z czasem stało się kliszem. Fascynuje ją, że neuronauka zaczyna wspierać takie starożytne przekonania. To pokazuje związek między naszym postrzeganiem duszy a biologią naszego mózgu, szczególnie w dziedzinie samoświadomości.
W szczególności dowiaduje się, że brzuszna kora przedczołowa, obszar mózgu związany z samoświadomością, znajduje się za oczami. Sugeruje to, że nasze poczucie tożsamości, a może nawet esencja naszej duszy jest ściśle związana z tą częścią mózgu, wzmacniając ideę, że nasze wewnętrzne ja można zrozumieć poprzez sposób postrzegania i komunikowania się oczami.