Cytat odzwierciedla głęboki wpływ języka i ekspresji na tożsamość osoby. Podkreśla, że ​​gdy słowa człowieka są zniekształcone lub zabrane, jest podobne do zniszczenia jego esencji. Słowa są niezbędne dla jego bytu, a bez nich czuje się niezdolnym do komunikowania się ani popierania samego siebie, co tworzy formę cierpienia podobnego do przemocy fizycznej.

To pojęcie rezonuje głęboko z przedstawieniem autora związku między językiem a uczciwością osobistą. Mówca utożsamia wyciszenie głosu do świadczenia morderstwa, podkreślając przemoc emocjonalną wyrządzoną, gdy zdolność danej osoby do wyrażania siebie jest naruszona. To ujawnia znaczenie słów w kształtowaniu relacji i rzeczywistości.