Ciekawość, powiedziała, jest najczystszą formą buntu.
(Curiosity, she said, is the purest form of rebellion.)
W wspomnieniu Azara Nafisiego „Czytanie Lolity w Teheranie” autor podkreśla głęboką rolę ciekawość odgrywa w kwestionowaniu opresyjnych norm społecznych. Poprzez swoje refleksje sugeruje, że chęć uczenia się i odkrywania pomysłów służy jako fundamentalny akt buntu przeciwko autorytarnym reżimom, które starają się stłumić wolną myśl.
Nafisi twierdzi, że ciekawość zachęca jednostki do poszukiwania wiedzy i zrozumienia, czyniąc ją wyzwalającą siłą. Przyjmując swoją dociekliwą naturę, czytelnicy mogą oprzeć się zgodności i znaleźć własne ścieżki, nawet w obliczu przeciwności.