Człowiek był materią, to była sekret Snowdena. Wyrzuć go przez okno, a on upadnie. Podejdź do niego, a on spali. Zakop go, a on zgnije, jak inne rodzaje śmieci. Duch zniknął, człowiek to śmieci. To był sekret Snowdena. Dojrzałość była wszystkim.
(Man was matter, that was Snowden's secret. Drop him out a window, and he'll fall. Set fire to him and he'll burn. Bury him and he'll rot, like other kinds of garbage. The spirit gone, man is garbage. That was Snowden's secret. Ripeness was all.)
W „Catch-22” Joseph Heller bada głęboki i ponury pogląd na ludzką egzystencję poprzez postać Snowden. Podkreśla ideę, że pozbawiony ducha i esencji osoba jest jedynie zbiorem materii fizycznej, podatną na ten sam los jak obiekty nieożywione. Heller używa żywych obrazów, aby przekazać, że po odejściu Ducha osoba staje się martwa, podlegająca rozkładowi i degradacji, podobnym do zwykłych śmieci. Ta surowa realizacja służy jako komentarz do kruchości i ostatecznej nieistotności ludzkiego życia.
Idea „dojrzałości” wspomniana w tym cytacie podkreśla przejściową naturę życia. Sugeruje to, że istnienie jest ograniczone i można je w każdej chwili skrócić, co prowadzi do wniosku, że esencja nadaje sens. Bez ducha Heller sugeruje, że ludzkość ma niewielką wartość, ponieważ ciała fizyczne wracają na ziemię jako odmowę. Tak więc sekret Snowden zawiera surową prawdę o śmiertelności, która podkreśla większe tematy absurdalności i wojny w powieści.