Maria nie wierzyła szczególnie w nagrody, tylko w karach, szybkich i osobistych.
(Maria did not particularly believe in rewards, only in punishments, swift and personal.)
W „Play It As It Lays It” Joan Didion postać Maria ma wyjątkową perspektywę życia, koncentrując się przede wszystkim na koncepcji kar, a nie nagradze. Ta perspektywa sugeruje, że Maria uważa konsekwencje działań jako bardziej znaczące i namacalne niż jakiekolwiek pozytywne wzmocnienie. Jej przekonanie podkreśla surowe, realistyczne spojrzenie na interakcje międzyludzkie i motywacje związane z zachowaniami.
To pojęcie wyceniania kary oznacza głębszy komentarz do ludzkiej kondycji, w którym bezpośrednie i osobiste konsekwencje często pozostawiają trwały wpływ. Priorytetem priorytetem kary Swift i osobistych, Maria odzwierciedla złożoność standardów moralnych i wagę odpowiedzialności w chaotycznym świecie, podkreślając fundamentalną walkę w jej charakterze i narracji.