To właśnie dla mnie znaczy Teheran: jego nieobecność wydaje się bardziej realna i głęboka niż obecność
(This is what Tehran truly means to me: its absence seems more real and profound than its presence)
W swoim wspomnieniu „Czytanie Lolity w Teheranie” Azar Nafisi bada głębokie emocjonalne połączenie, jakie ma ze swoją ojczyzną w Teheranie. Brak miasta głęboko ją wpływa, sugerując, że strata i nostalgia często przyćmiają wspomnienia obecności. Ten sentyment oddaje esencję jej doświadczeń, ilustrując, jak tęsknota za tym, co kiedyś może ukształtować tożsamość i perspektywę.
Refleksje Nafisi ujawniają, że Teheran reprezentuje coś więcej niż fizyczne miejsce; Uosabia osobistą historię, kulturę i złożoność życia pod reżimami uciskającymi. Dzięki swojej literackiej podróży łączy tematy miłości, straty i znaczenia literatury jako środka oporu, podkreślając, jak nieobecność może wywoływać silniejsze uczucia niż zwykła obecność.